Instalacja w subtelny sposób ingerując w tkankę miejską, tymczasowo stała się integralną częścią Wyspy Bielarskiej i Słodowej. Kładka św. Klary, usytuowana pomiędzy wyspami została pokryta płaszczyznami lustra. Żartobliwy zabieg wizualny był próbą sprowadzenia nieba na ziemię. Przewodnią intencją projektu (pokrzepioną chęcią spełnienia ludzkich marzeń) było

wywołanie u przechodniów stanu zbliżonego do przysłowiowego „bujania

w obłokach” czy „oderwania od ziemi.”

 

Realizacja: 2008