Instalacja opracowana w ramach wystawy „Trzy kobiety…Trzy pokolenia…Trzy punkty widzenia…”, zrealizowanej w 2009 r. we współpracy z Sonią Rolak i Wandą Casaril  podejmuje problem wyobcowania i samotności współczesnego człowieka. Główna idea projektu polega na umiejscowieniu na witrynie przestrzeni galeryjnej serii niewielkich wizjerów, kryjących w swoim wnętrzu ukryty przekaz. Skonfrontowanie dwóch widzianych rzeczywistości – jedna poprzez okno galerii, a druga poprzez  specjalnie do tego przygotowany wizjer uświadamia nam, że to co widzimy na pierwszy rzut oka nie zawsze jest takie, jakim nam się wydaje. Otaczający nas świat kryje w sobie wiele ukrytego bólu, zagubienia, samotności. Samotności, z którą każdemu z nas przychodzi się zmierzyć…

Realizacja: 2009